“ترس”؛ تنها مفهوم معتبر حقوق بین‌الملل

• وحید یامین پور

وقتی مشرکین در جنگ احد از کشتن پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) مأیوس شدند و آتش جنگ خاموش شد، پیامبر اکرم (ص) فرمود: آیا کسی است که ما را از حال حمزه و کشته شدن او خبردار نماید؟

بعد از آنکه کسی حاضر نشد گزارش کند، پیامبر اکرم (ص) شخصا به جستجوی حمزه آمده، موقعی که جناب حمزه را با آن وضع دید گریه کرد. هند همسر ابوسفیان بدن حضرت حمزه را مُثْلِهْ کرده بود. یعنی گوش ها و بعضی از انگشت ها و سایر بدن او را بریده بریده و نخی در میان آنها نهاده و گردنبندی درست کرده و به گردن خود آویخته، و دو دست و پای حمزه را از بدن جدا نموده اند. سایر زنان قریش به هند جگرخوار پیروی کردند و گوش و اعضای سایر شهداء را بریدند و اعضای قطعه قطعه شده آنها را دست بَرَنْجَنْ «النگو و یا دستبند» ساختند.

هند، جگر حمزه سید الشهداء (ع) را بیرون کشید وآن را به دهان گرفت تا بخورد، خداوند آن را مثل استخوان سفت و سخت قرار داد، هند نتوانست آن را بخورد و از دهان بیرون آورد و به زمین انداخت.

از این جهت معروف شد به هند جگرخوار

و همین هند میشود مادر شخصی بنام معاویه…که پسری داشت بنام یزید!!
(مطلب از صفحه علامه طباطبایی)

رفتار دشمنان اسلام تغییری نکرده است، از قطعه قطعه کردن اجساد توسط داعش که یهودیان امت محمد (ص) اند و فرزندان قرن پانزدهمی ابوسفیان، تا سوزاندن یک نوزاد ۱۸ ماهه در غزه به دست سگ های صهیونیست و قتل عام کودکان یمنی. جسور شدن دشمنان گاهی از ضعف نشان دادن ماست… می ترسم که در خون مستضعفین شریک باشیم.

تنها مفهوم معتبر در حقوق بین الملل”ترس” است. تنها با ترساندن دشمن می توان از شر او در امان بود: ترهبون به عدو الله و عدوکم… چرا که دشمنان خدا را عهدی نیست…انهم لا ایمان لهم