بعد از توجیهات عجیب برای زنگنه، نوبت به دفاع توکلی از توفیقی رسید

«آقای توفیقی اظهار داشتند که نه قبل از ۲۶ خرداد و نه بعد از آن، حرفی درباره تقلب و فتنه نزده‌اند، تنها روز بیست و ششم خرداد در مسجد دانشگاه تهران سخنرانی کرده‌اند که آن هم از سر عصبانیت بوده است … برای این وزارتخانه نمی‌توان یک اصول‌گرا را انتخاب کرد، البته باید از اصلاح‌طلبی استفاده کرد که پایبند به انقلاب و اصول نظام باشد.» این عبارات را نه یک نماینده اصلاح طلب و نه سخنگوی دولت که احمد توکلی نماینده مردم تهران به تازگی در مشهد و در جمع اصولگرایان تحول خواه ایراد کرده است.

 به گزارش رجانیوز، این سخنان در حالی از سوی توکلی بیان می شود که مرور سخنان جعفر توفیقی در تحصن معروف دانشگاه تهران نشان می‎دهد وی نه تنها درباره تقلب در انتخابات صحبت کرده است، بلکه صحبت‎های وی فراتر از عصبانیت بوده است. توفیقی در جمع متحصنان دانشگاه تهران که چند روز بعد مسعود رجوی سرکرده گروهک منافقین نیز با صدور پیامی از آنها تقدیر کرد، می گوید: «به نظر من از هر جنبه که نگاه کنیم واقعا ابعاد این تاسف و تاثر و تالم بسیار گسترده است و ما رای شخصیت با تقوا سالم و مدیر با تجربه‌ای مثل آقای مهندس موسوی را بگیریم و به اسم کسانی بنویسیم که … (تشویق حضار) که در واقع انقلابیون چند روزه هستند، مدیران چند روزه هستند و جالب است که خدمت‌تان بگویم عمدهٔ نقطه ضعف‌هایی که به دیگران می‌گیرند خودشان ده‌ها برابر این نقطه ضعف‌ها از مدرک تحصیلی از نظر کارشناس بودن از نظر در انقلاب حضور داشتن از نظر تاثیری که در جنگ گذاشتند تمام ایرادهایی که به دیگران می‌گیرند از نظر ادب، اخلاق، بی‌تدبیری، شما صد برابر این را در خود همین‌ها می‌توانید مشاهده بکنید.»

دفاع  احمد توکلی از سرپرست وزارت علوم دولت اولین حمایت غیرعادی و عجیب توکلی از اعضای کابینه دولت جدید نیست چنانکه این رویه آنهم با دست و پا کردن استدلالاتی عجیب و بعضا متناقض با سخنان و مواضع گذشته او، در نخستین روز بررسی رای اعتماد مجلس به دولت نیز از سوی توکلی مشاهده شده و او را وادار کرد به عنوان یکی از موافقان کلیت کابینه پشت تریبون قرار گرفته و به سخنرانی بپردازد.

اما شاید جالبترین بخش از مواضع متناقض توکلی در مدت نمایندگی‎اش را بتوان در اظهارنظر او پیرامون وزارت وزیر پیشنهادی نفت جستجو کرد. هر چند توکلی در برابر بیژن زنگنه به عنوان مخالف صحبت کرد، اما دلیل مخالفت خود را نه پرونده‎های متعددی که در رسانه‎ها و تریبون مجلس مطرح شده بود بلکه قسم جلاله دروغ زنگنه عنوان کرد و حتی به توجیه برخی از ایراداتی که در رسانه ها علیه زنگنه مطرح بود پرداخت.

این در حالی بود که مدیریت پرحاشیه و همراه با حرف و حدیثهای فراوان زنگنه در حوزه نفت که با نام پرونده های جنجالی و فساد انگیری مانند استات اویل نیز گره خورده بود، کافی بود تا فردی مانند احمد توکلی با سابقه پر رنگ عدالتخواهی در دهه ۷۰ را به تامل وا دارد که رای اعتماد به چنین فردی چه معنایی می تواند داشته باشد؟ گفتنی است توکلی اخیرا در جمع دیگری نیز اعلام کرده نه تنها به علی ربیعی (وزیر کار دولت جدید که سابقه آشکاری در همراهی با فتنه گران داشته است) رای مثبت داده، بلکه از این اقدام خود نیز دفاع می کند.

تناقض رویکرد این روزهای توکلی با مواضع سال‎های نه چندان دور او را می‎توان با مرور سخنانش در موقعیت‎های مشابه بهتر و عمیق‎تر درک کرد. برای مثال احمدتوکلی در ۴ سال پیش و در موقعیتی مشابه یعنی قضاوت پیرامون وزیر علوم پیشنهادی، در جریان معرفی کامران دانشجو به عنوان وزیر علوم دولت دهم در صحن علنی مجلس با وی به مخالفت برخاسته و گفت: «وزیر پیشنهادی علوم رئیس ستاد انتخاباتی بود که آن ماجراهای تلخ را در پی داشت وی از نظر معترضان که گرچه اقلیت‌اند، جمع کثیری از مردم را تشکیل می‌دهند، ‌متهم اصلی است البته بنده این اتهام را ناوارد می‌دانم ولی احساس آنها امری واقعی است به نظر می‌رسد اکثریت دانشگاهیان جزء‌ این دسته‌اند، وزرات چنین فردی به واگرایی دانشگاه و دولت کمک می‌کند یا به همگرایی؟»

  نکته‎ای احمدی‎نژاد در پاسخ به او گفت: «کسی که سالمترین انتخابات را برگزار کرده به جای اینکه به او خسته نباشید بگوییم، می گوییم که او چرا معرفی شده است و دانشگاهیان با معرفی او ناراحت شدند؟ پس ما باید کسی که با رمز تقلب تهران را به آشوب کشید را وزیر علوم قرار دهیم؟»

در مجموع به نظر می رسد این تناقضات رفتاری موجب شده تا احمد توکلی که در دو دهه قبل به عنوان یکی از سیاستمداران عدالتخواه و انقلابی مورد اقبال توده های مردم مومن و معتقد به انقلاب اسلامی بود، این روزها روند افول خود را تکمیل کند تا این گذاره باز هم اثبات شود که هر سیاستمدار روزهای اوج و روزهای افولی در پیش روی خود خواهد داشت.