اسطوره‎ایم یا مشتی ترسوی جاه‌طلب؟!

محمد حسین زارع

یادش بخیر  ۸سال جنگ تحمیلی را می گویم! ایستادیم و جنگیدیم وقتی پای ناموس و وطن در میان بود همه برای شهادت جان بر کف نهادند و رفتند.نسلی که برای همیشه جاودان شدند و اسم و رسمی  در تاریخ برای خود گذاشتند.

جنگ تمام شد بدون از دست دادن حتی یک وجب خاک آنهم در مقابل آنهمه قدرت و حال ما مانده ایم و اسطوره هایی از نسل قبل و کودکانی از نسل بعد.

گاهی با خودم فکر می کنم تاریخ ٬نسل ما را چگونه برای نسل بعد توصیف می کند؟ آیا ما هم اسطوره ایم یا یک مشت ترسوی جاه طلب؟

جنگ الان ما جنگ فرهنگ است و ما نیز چون نسل قبل در جنگیم.جنگی بظاهر شیرین ولی کشنده.جنگی که نیاز به سرباز و سردارانی چون ما دارد و  برخی از ما چون اصحاب جنگ احد در پی جمع آوری غنیمتیم.

روز به روز به نسل جدیدمان لباس های فرنگی (نه فرهنگی)٬اسطوره های خارجی و مجازی بی اخلاق معرفی کردیم و به آنها موبایل و ماهواره و بازیهای مستهجن تقدیم کردیم تا آرام و بی سر وصدا بنشینند و از درون بپوسند.

براستی ما برای آنها چه کردیم و چه به آنها دادیم که به ما افتخار کنند؟آیا برای آنها قهرمانان جنگ زمانمان(جنگ فرهنگی ) هستیم یا مشتی ساده لوح تنبل که در پی غنیمت جنگ را باختیم؟